Dag 5: Saint-Sauveur-Sur-Tinée naar Menton

Laatste dag, laatste rit, laatste keer klimmen en dalen naar Menton aan de Middellandse zee. Vanmorgen al om 8 uur de fiets op om de eerste klim tegemoet te fietsen. Joris heeft vandaag twee en een ‘halve’ klim op het schema staan. De eerste klim vandaag is de Col de Saint-Martin eigenlijk een redelijk gemakkelijke klim van 20 kilometer. 

Na de afdaling zonder een vlakke aanloop diende zich al snel de Col de Turini aan. Deze berg is ook bekend als de 15 kilometer lange klim met zijn honderd haardspeldbochten in de rally van Monte-Carlo. Ook ’s winters is er een autosport evenement om de beste tijd neer te zetten over de besneeuwde wegen. Vandaag geen sneeuw maar de zon en voor de volgers was het fijn vertoeven boven op de berg op een terrasje. Deze laatste lange klim bleek toch een venijnig exemplaar met hellingspercentages bijna steeds rond de 8,5 %. Eens boven nog even een hapje achter de kiezen gestoken en hup naar beneden om de laatste berg die op het programma stond te overwinnen. 

Het paard leek de stal te ruiken en de col de Castillon, een klim van 7 kilometer werd genomen alsof het de kettingbrug was.

We doken in ‘veilige modus’ maar gezwind richting Menton. Als bij toeval vonden we meteen een parkeerplaats op de kustboulevard en konden we met de fiets het strand oplopen tussen tal van mooie ‘heuveltjes’ die te bruinen lagen in de zon. De fiets triomfantelijk in de lucht gestoken met de vermoeide voeten in het zilte zeewater. 

Joris heeft van aan het meer van Genéve tot aan de Middellandse zee 16 bergen op en af gefietst, toch een prestatie om U tegen te zeggen!

Nu nog enkele dagen Provence er bij nemen om even uit te rusten van deze mooie tocht.

Sportieve groetjes!

Joris

Marie-Louise en Johan

  

Dag 4: Guillestre naar Saint-Sauveur-Sur-Tinée

Meteen na het vertrek uit Guillestre loopt het steil op, Col de Vars een klim van 20 km is dan begonnen. Een mooie klim met vele haarspeldbochten en wisselende uitzichten. Natuurlijk zou dit vandaag maar een opwarmertje zijn voor wat nog zou komen, Col de la Bonette. 

Maar na de afdaling richting Jausiers genomen te hebben zien we dat Col de la Bonette afgesloten is door de hevige sneeuwval. Jammer en op zich geen probleem want er is een alternatieve route via Col de la Cayolle…maar ook deze blijkt om dezelfde reden afgesloten.

De rit hier staken zou zonde zijn want het is eindelijk mooi weer en we zijn tenslotte hier om te fietsen en dus kiezen we voor de omweg van meer dan 80 km nog voor de helft met de fiets aan te vatten en de rest per auto af te werken.

Dit wil zeggen dat de Col d’Allos op ons pad ligt, een zeer mooie gelijkmatige klim van 18 km.  Alsof dat nog niet genoeg is komt ook de Col de Champ voor de wielen, deze niet zo bekende klim tot opnieuw boven de 2000 meter is zeker niet te onderschatten door de smalle en slechte toestand van de weg.

Vanaf dan rest er enkel nog een lange deugddoende afdaling richting Guillaume. We hebben nu dik 120 kilometer op de teller en we moeten voor 18 uur aan onze overnachtingsplaats zijn in Saint-Sauveur-sur-Tinée, daarom besluiten we hier de fiets in de auto te laden, mag ook wel want de drie cols van vandaag waren samen goed voor 52 klimkilometers en net geen 4000 hoogtemeters.

Nu gaan we een restaurantje opzoeken in dit mooie plaatsje en de nodige krachten opdoen om morgen de laatste rit vlot te kunnen verteren, richting Méditerranée.

Dag 3: Modane naar Guillestre

Koud, koud, koud was het vanmorgen bij het vertrek in Modane. De eerste 20 kilometer waren vlak tot in Saint-Michel de Maurienne, vanaf hier ging het meteen omhoog de Col du Télégraphe op, de noordelijke aanlooproute van de Col du Galibier. 

Wij waren met de auto een halfuur later vertrokken en haalden Joris pas in op 5 kilometer van de top. We zagen dat Joris in een goed klimritme zat en zijn dan ook vlug doorgereden naar de top van de Télégraphe. Al snel kwam Joris boven en hebben we de gebruikelijke foto gemaakt.

Nu enkele kilometers afdalen naar Valloire om dan te beginnen aan de 18 kilometer van de Galibier. Op vijf kilometer van de top begon het licht te sneeuwen en hoe dichter we bij de top kwamen hoe meer de mist kwam opdagen. Ik had beter mijn winterbanden laten liggen op mijn auto, boven op de top was het warempel glad! Heel even een foto genomen op de top, Joris drie lagen warme kleding gegeven en naar beneden langs de zuidkant en na enkele kilometers dalen zaten we in de zon! 

In volle vaart naar Briançon waar we in een lekker weertje hebben gepicknickt. Na een halfuur rustpauze meteen de Col de L’Izoard op, in het begin is deze klim goed te doen, maar op 8 kilometer van de top begint het zwaarder te worden en de drie laatste zware kilometer moet je afmalen in een desolaat maanlandschap. Boven hebben we aan het monument de foto gemaakt en heeft Joris de afdaling ingezet richting hotel in Guillestre. De laatste tien kilometer zijn we terug in de vallei en wordt de weg vlakker en volgen we de bergrivier Guil stroomafwaarts. 

De Guil heeft door de jaren heen een hele ravijn uit de bergen geslepen wat resulteert in de Gorges du Guil. Een prachtig slot aan een prachtige rit met een pracht prestatie van Joris.

Tot morgen!

Johan

Dag 2: Beaufort naar Modane

Gisteren zijn we aangekomen in Beaufort dit stadje ligt aan de voet van de Cormet de Roselent. 

Eigenlijk zijn het twee bergen aan mekaar geplakt want voor de Roselent hangt de Col de Méraillet. 

Vanuit het hotel gaat het meteen bergop om een klim naar de top te maken van twintig kilometer.

De Noordzijde van de berg was al snel in dichte wolken gehuld, gelukkig bleven de hemelsluizen dicht en kon Joris aan een mooi tempo naar de top fietsen. Even halt gehouden voor de foto en meteen naar beneden want na 30 kilometer zou de volgende hap al klaar liggen.

Zou … want halverwege de afdaling werd Joris staande gehouden door de Franse Gendarmerie. Wij in de volgwagen dachten aan een dopingcontrole. Wij kregen te horen dat er iets verderop een tankwagen met melk overkop was gegaan en tegen de rotswand was geschoven. Er kon zelfs geen muis meer langs en het takelen zou zeker duren tot in de late namiddag. Er werd ons aangeraden om rechtsomkeer te maken en Joris per auto rond de berg te vervoeren om hem na een rit van 1.5 uur, tachtig kilometer verder de tocht te hervatten beneden aan de Col de l’Iseran voor een klim van 48 kilometer.

Ondertussen was wel de zon aanwezig en na een beklimming van juist drie uur stond Joris boven. De beklimming was de laatste kilometers extra zwaar door een lokale stormwind. Toen wij in de auto aan het wachten waren, voelden we de auto schudden van de harde wind. Door de omleiding en het bijhorende tijdsverlies was het al behoorlijk laat geworden en hebben we besloten om de afdaling naar Modane waar ons hotel gelegen is te nemen per auto.

Dag 1: Thonon-Les-Bains naar Beaufort

Vanmorgen om kwart over acht is Joris de fiets opgestapt aan het Meer van Genève, voor een fietstocht dwars door de Alpen, richting Middellandse zee.

Voor het vertrek nog snel even poseren voor het bord dat het officiële vertrek in Thonon-Les-Bains aangeeft.

                                 

Al snel ging het van motregen over naar regen, zo naar onweer en plensbuien.

De wolken botsten tegen de bergen en losten hun natte lading op de rug van de eenzame fietser. Eerst werd de Col de Gets beklommen een voorgerechtje voor de mythische col de la Colombière er aankwam.

Boven op de top van col de la Colombière hebben we Joris net gemist en zijn we met de volgwagen doorgereden naar het plaatsje Le Grand Bornand waar om 12u30 uur een tussenstop voorzien was na 90 km. Onder de toren van de kerk is de natte kleding gewisseld voor een stel droge exemplaren en zijn we ons gaan opwarmen aan een grote pizza. Joris is na een uurtje opnieuw vertrokken om de col des Aravis te beklimmen, wij zijn doorgereden naar de top en hebben in een kapelletje geschuild dat toegewijd is om de bergreizigers te beschermen in het ruige bergland.

We hebben een kaarsje aangestoken om de weergoden de komende dagen van gedacht te doen veranderen.

Na de afdaling waar de remblokjes het erg te verduren hebben gekregen, kon de laatste berg de col des Saisies aangepakt worden.

Nu ging het 16 kilometer bergaf naar ons hotel in het plaatsje Beaufort. Beaufort en pluie heeft zijn naam vandaag alle eer aangedaan! Rond 16u30 na 150 km kwamen we gezamenlijk aan in ons hotelletje. Internet moet hier nog uitgevonden worden, maar we waren veel blijer dat de bazin het zompige wasgoed onder handen heeft genomen.

Wel lekker kunnen eten bij deze vriendelijke uitbaatster die ons de was al heeft teruggebracht.

Tot morgen

(01/07) LA ROUTE DES GRANDES ALPES

Voor het vierde jaar op rij staat de eerste week van mijn jaarlijkse zomervakantie in het teken van de fiets. Na de bedevaartstocht naar Lourdes in 2013, Kaulille-Vogezen-Kaulille in 2014 en de ronde van Nederland in 2015 trekken we dit jaar naar de Alpen.

La Route Des Grandes Alpes is een historische route dwars door de Alpen. De route start aan het meer van Genève en eindigt aan de Middellandse Zee. Deze 5-daagse rit gaat over 685 km waarin 16 Alpencols bedwongen dienen te worden, goed voor bijna 20.000 hoogtemeters.